Айнажанның батасы

Біздің сыныпта Айнажан есімді бір қыз бар еді. Батаның түр-түрін білетін. Оның батасын естіген сайын «Әй, жарайсың!» деуші едік іштей. Әр сенбі сайын мектеп ауласын тазалауға шығатынымыз естеріңізде болар? (Мен қазақ тілі мен әдебиетін тереңдетіп оқытатын мектеп-интернатта оқығам, ол жерде әр апта сайын сенбілік жасап, сосын үйге қайтатынбыз). Кейде ығырымызды шығарып жіберетін. Қашып кетуге үлкен сыныптың қыздарындай «жүрек жұтқан» емеспіз, әлі балмұздақпыз, сегізінші сыныптамыз. Қыл аяғы, старостадан да қорқамыз. «Шегінерге жер жоқ, артымызда Москва» деп, тағдырға бойұсынып ұстаз, тәрбиешілердің айтқанын орында-а-ап жүре береміз.

Read Full Post »