Мектеп бітіргенімізге біраз жыл өтсе де, сол күн әлі есімде, әр сәті, әр адамның айтқан сөздері, жазған тілектері… Мен өзім бітірген мектепті ерекше жақсы көремін! Ол менің альма-матерім десем де болар. Көктөбенің баурайы, ақшағаладай менің аппақ мектебім, КСРО кезіндегідей форма киіп алған менің сыныптастарым… зу етіп өтіп кеткен сол кездердің өткінші екеніне қазір де сенбеймін. (толығырақ…)
Posts Tagged ‘ұят’
Мектеп бітіргенімізге біраз жыл өтті
Posted in Uncategorized, tagged КСРО, Көктөбе, Мектеп бітіру, ақ бантик, ақ фартук, жас түлек, соңғы қоңырау, сыныптастар, тігінші, форма, қыздар, құттықтау, ұят on Мамыр 4, 2009| 17 Comments »
Екі адамның құны
Posted in Ғибратты әңгімелер, tagged Сырым батыр, адамның құны, бойжеткен, сусын, тостаған сусын, шөл, қараша үй, ұзақ жол, ұят on Мамыр 4, 2009| 8 Comments »
Баяғыда Сырым батыр ұзақ жолдан шаршап, шөлдеп келе жатса, алдынан бір қараша үй кез болыпты. Сыртта жүрген бір бойжеткеннен сусын сұрап, алып шыққан тостағанды бір-ақ сіміріп, терін сүртіп тұрып
– Апырай, бір аяқ сусын бір адамның құны екен ғой, – депті. Оны естіген қыз бірден:
– Қателесесіз, батыр. Бір тостаған сусын бір емес, екі бірдей адамның құны. Шөлдеген сіз сусын сұрағанда, тауып бере алмасам, ұяттан мен өлер едім, шөлден сусап сіз өлер едіңіз, – деген екен.