Feeds:
Жазбалар
Пікірлер

Posts Tagged ‘Рахат Әбдірахманов’

Мен не дедім?
Сен не дедің?
Бұл не сын?
Сәттік оймен шыққаны ма мүлде есім?!
Мұңды есігін жабайықшы өткеннің,
Татулықтың сөгіп алмай іргесін.

Жанды жердің түре бермей етегін,
Сыйластықтың жөн көрейік жетегін.
Екеуміз де түсінгендей едік қой,
Бұл өмірдің ертегі емес екенін.

Көркейсек деп алған шақта көкке бет,
Қажасудың қажеті де жоқ демек.
Ақымақпын ашу қысса …
Қайтесің
көңіліңе ап көзсіздікті, өкпелеп…

Есті едік қой…
Басып не бар еңсені?
Түсінісу азапты ойды жеңсе еді.
…Мінезімнен шындық іздеп қайтесің,
Ақиқаты: сүйемін ғой мен сені.

Азабымның табамын деп себебін,
Ауыр ойларға өзімді кеп жегемін.
..Асып-тасып кететіндей, әйтпесе,
Мені қай бір жетісіп жүр деп едің?!

Бақыт та сын…
Өткен уақыт…
ол да сын.
Әнімізді бұзбаса екен болмашы үн.
… Бәрін-
бәрін
көтеремін. (Айттым ғой!)
Тек періште перілерден қорғасын!

Көктің күтпей үлде менен бүлдесін,
Татулықтың сақтайықшы іргесін.
…Аққа құмар жыландайын жылмыңдап,
Жанымызға сайтан еніп жүрмесін.

Неге ашу көтерді екен деме бой,
Сәттік күйге әр кез сәйкес келе ме ой?!
…Кешірімшіл емес пе едің әрдайым,
Маңдайыңнан иіскейінші…
Келе ғой…

Рахат Әбдірахманов

Read Full Post »

Күбірлесең көрініп бағымда Күн,
Сыбырласаң жоғалған табылды әнім.
…Жалғыз сенің «сүйемін» дегеніңді,
Барлық әлем айтқандай қабылдадым!

Таңғы шықтың моншағы тағынғаның,
Тіл қатып ең, айналды сағымға мұң.
Шаштарымнан салалай сипап өткен,
Саусағыңнан сезілді сағынғаның!

Өзегіме өртенген жардан құлап,
Сыңғырлата сіңірдің балдан бұлақ.
О, Жаратқан! Менше кім мас болыпты
Қолындағы бақ құсын арман қып ап?!

Мөлтілдеген қос жанар мөлдір әлем,
Айдын болса жырдан нұр қондырар ем!
Жолым болып көрмеген сорлы басым,
Сен боп құшқан бақытқа көндім әрең…

Жаныңдамын! Мендік ән бағыңдағы үн,
Содан көргін ғаламның лағылдарын!
…Кірпігіңді қаққаның қайта-қайта,
Өн бойымды өртейді-ай жаным! Жаным!

Сәні, заңы өмірдің…Бәрі де осы!
Ғашық оты-жүректің дәру-асы!
…Сенен басқа біреуді сүю деген-
Менен басқа біреудің шаруасы!

Лезде өрт қып жіберер лебің мен,
Тілегіңнен кеудеме гүл егілген.
Лүпілімен ғаламды тербетердей
Жүрегіңнен айналдым…жүрегіңнен!

Жыр болған соң бойыңа тағынғаның,
Жіпке тізген жаухардай қабылдадым!
…Жарым да Арым тек сенсің жалғандағы,
Барым да тек өзіңсің бағым да мың!
Жаным! Жаным!
Рахат Абдирахманов

Read Full Post »